Janine Jansen en haar ensemble veroveren Zandvoort

Zaterdagavond half negen, in een bomvolle Ned. Hervormde Kerk betrad het ensemble van Janine Jansen het voor deze gelegeheid verhoogde podium, om op deze wijze een belofte in te lossen aan de jubilerende Lionsclub.

Deze belofte, een gratis concert in Zandvoort, met als doel geld in te zameklen voor de goede doelen die door de Lions worden ondersteund, kwam voort uit de bemoeienis van de Lionsclub om de opname van het concert aan de Prinsengracht, verderop deze maand, financieel mogelijk te maken. Traditie getrouw wordt deze dan op televisie uitgezonden. Een goed voorbeeld van voor wat hoort wat.

Stradivarius

Jansen bespeelt een unieke viool, genaamd ‘Barrere’ vervaardigd in 1727 door Antonio Stradivari wiens bouwkunst nog steeds ongeëvenaard is. De belangrijkste eigenaar van het instrument is het Elise Mathilde Fonds, dat langs deze weg een bijdrage lvert om jong muziektalent in Nederland te stimuleren en om de vioolbouwkunst van oude meesters als Stradivari in Nederland levend te houden. De aankoop[ kwam tot stand door bemiddeling van The Stradivari Siciety uit Chicago, een stichting die uitzonderlijk getalenteerde musici ondersteunt bij het vinden van een passend strijkinstrument en helpt deze kostbare instrumenten zorgvuldig te onderhouden. Dit is uitermate van belang om te vermelden, want dit soort stichtingen van dit kaliber zijn die ervoor zorgen dat fantastische instrumenten zoals de Stradivarius niet verloren gaan, en daarmee de mogelijkheid bieden aan jong talent om op een muziekinstrument van formaat te spelen.

Veel passie

Voor de pauze waren er twee stukken van Bach die op voortreffelijke wijze werden vertolkt. Stukken welke dynamisch van klank moeten zijn waren dat ook en zorgden ervoor dat de kerk op zijn grondvesten stond te trillen. Werkelijk formidabel om dat te zien gebeuren door een groepje van zeven musici in een akoestische vertolking. Beide vioolconcerten werden vol passie ten gehore gebracht. Na een kleine pauze kwam dan eindelijk dat waarvoor waarschijnlijk veel mensen gekomen waren: Vivaldi’s Quatre Stagione, oftewel de Vier  Jaargetijden.

Kleine foutjes

Alhoewel het prachtig blijft klinken en het voor Zandvoort een unicum is om dit stuk door zo een gedreven gezelschap te horen vertolken, vielen er in het spel toch wat onvolkomenheden op. Een aantal weifelende inzetten, af en toe een net op tijd gecorrigeerde inzet en een bas vertolking die met name in de dynamische stukken een beetje te enthousiast werden ingezet, waardoor er het geluid van hout op hout klonk. Dat maakte de vertolking net niet dat wat ik er van verwachtte. Jammer. Maar wees gerust het was een vertolking op niveau en een discussie die in mijn kringen al lang wordt gevoerd is of juist dié kleine foutjes niet de charme vormen van een live uitvoering. Als toegift volgde een herhaling van een stuk uit de Vier Jaargetijden, terwijl ik had gehoopt dat men de gelegenheid zou aangrijpen om nog een totaal ander stuk ten gehore te brengen, het mocht helaas niet zo zijn.

Bewondering voor ClassicConcerts

Al met al een avond die iedereen met een tevreden gevoel naar huis liet gaan, ook de mensen die niet precies wisten wanneer en nu wel en wanneer er nu niet geapplaudisseerd moest worden. Ook dat gaf een charmant tintje aan het geheel. Een woord van bewondering voor de twee motoren van de Stichting Classic Concerts, absoluut geweldig wat die keer op keer weer presteren.